با محوریت تدبر در افکار و اندیشه‌های لسان‌الغیب؛
نشست مجمع کانون‌های ادبی شهرستان بروجن برگزار شد
گردهمایی دوستداران شعر حافظ و علاقه‌مندان به مضامین عرفانی در ادبیات، در قالب مجمع کانون‌های ادبی شهرستان بروجن برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی چهارمحال و بختیاری، ویژه برنامه مجمع کانون‌های ادبی شهرستان بروجن به همت اداره کتابخانه‌های عمومی و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان، با حضور بهجت ربیعی، رئیس اداره کتابخانه‌های عمومی ؛ احمد مردانی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ محمود ملکپور نویسنده و پژوهشگر حوزه ادبیات؛ علی ناصری، دبیر انجمن ادبی حافظ؛ حبیب صابریان، پژوهشگر و صاحبنظر در حوزه شعر؛ پریوش صنعتی، مدیر انجمن ادبی حافظ، اعضای محافل ادبی کتابخانه‌ها، جمعی از فرهیختگان، اساتید، شعرا و علاقه‌مندان به مضامین عرفانی شعر و ادبیات در محل فرهنگسرای بروجن برگزار شد.
در ابتدا بهجت ربیعی، رئیس اداره کتابخانه‌های عمومی شهرستان بروجن ضمن تشکر از شرکت‌کنندگان در این نشست به ارائه گزارشی از آخرین فعالیتهای مرکز حافظ شناسی که توسط دکتر سعید حسام پور، مدیر مرکز حافظ شناسی در روز بزرگداشت حافظ ارائه شده بود پرداخت.
ربیعی کتابخانه‌ها را خانه ادب‌دوستان، شعرا و دوستداران فرهنگ خواند و خواستار حضور مستمر ایشان در کانون‌های ادبی و برنامه‌های متنوع کتابخانه‌ها شد.
در این نشست حبیب صابریان، پژوهشگر و صاحبنظر در حوزه شعر و ادبیات به مبحث موسیقی در شعر حافظ پرداخت و گفت: در کتاب «حافظ و موسیقی» اثر زنده یاد حسین‌علی ملاح در ارتباط موسیقی و حافظ، سخن به کمال گفته شده است. حافظ علاوه بر اینکه اهل موسیقی بوده صدای خوبی نیز داشته و موسیقی را در کلام خویش پیاده کرده است. او خوش‌تراش‌ترین و مناسب‌ترین واژه‌ها را که بتواند حس درونی خود را القا کند بکار برده است طوری که او را معمار واژه ها می‌نامیم.
بیت زیر نمونه‌ای از اشعار حافظ می‌باشدکه موسیقی در آن بسیار قابل احساس است:
رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر ساعد ساقی سیمین ساق بود
حرف سین در این بیت صدای ریختن دانه‌های تسبیح در هنگام پاره شدن یا صدای تسبیح گفتن و سبحان الله گفتن را در ذهن تداعی می‌کند.
در ادامه محمود ملکپور نویسنده و پژوهشگر حوزه ادبیات به مباحث عرفانی در شعر حافظ اشاره کرد و بیان داشت: از آنجا که شعر حافظ را نمی‌توان یک گفتار واحد دانست و بزرگان سخن، آن را چند وجهی و تاویل‌پذیر می‌دانند، برای تحلیل شعر حافظ، گفتمان‌های مجزایی را قائل شده‌اند .
وی افزود: شاید این پرسش وارد باشد که حافظی که قرآن را در سینه حفظ دارد و داشته‌هایش را همه از دولت قرآن می‌داند و آن را به چهارده روایت می‌خواند، چرا اینگونه منکر و معروف را درهم آمیخته و باب ملامت را بر خود گشوده است؟ باید گفت که حافظ ریا ستیز است. او زاهدانِ ریایی و صوفیانِ خانقاهی را که با حفظ ظاهر دست‌نشانده حاکمان و اسباب اجرای مقاصد آنان هستند نمی‌پسندد و با این مردم‌فریبان مبارزه می‌کند و برای آنکه ابزار آنها را که از اصطلاحاتی چون مِی و باده است بی اثر کند، دست به طنز و تعریض می‌زند و از اعتبار این واژه‌ها می‌کاهد، درست مثل سربازی که شبانه به انبار مهمات دشمن راه یافته و چاشنی گلوله‌ها و خمپاره‌ها را یکی‌یکی باز می‌کند تا آنهارا بی‌اثر کند و ای‌کاش برای ادامه این مبحث فرصت دیگری یافت شود تا به بیت‌های نمونه و دلنشین این مقوله بپردازیم.
گفتنی است قول پیگیری چاپ کتاب مجموعه اشعار شاعران محلی شهرستان توسط رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواندن آهنگین اشعارحافظ توسط هنرمندان حاضر در این مراسم و قول تداوم نشست‌های حافظ‌شناسی از ره‌آوردهای این نشست بود.
